Tibet
Door: Maaike
Blijf op de hoogte en volg maaike
09 Mei 2010 | Nederland, Amsterdam
Het is een wonder, ik heb internet gevonden in Shigatse wat ook nog eens werkt.
De laatste dag in Lhasa hebben we het Sera monastery bezocht. Ik vond het er geweldig. Voorheen was Sera een apart dorpje maar doordat Lhasa zich steeds verder uitbreidt ligt het klooster nu aan de stad. Wat er te zien is: debatterende monniken! NOrmaal gesproken is het doodstil in die kloosters maar nu hoorde je al van verre geroezemoes en geschreeuw. De monniken hebben dus een discussie met elkaar, degene die zijn punt wil maken staat en de rest zit op de grond. Om zijn argumenten kracht bij te zetten stapt hij met zijn linker voet naar voren en klapt vervolgens met zijn rechterhand op zijn linkerhand. De zittende monniken lachen soms om de argumenten, of je ziet ze denken 'hey gast, je moet echt met wat beters komen om me te overtuigen' . Al met al een mooi schouwspel, heel wat spannender dan het lagerhuis.
Fietsen door Lhasa is ook leuk, ondanks de vele nieuwbouw leeft de stad wel, veel winkels en mensen op straat. Tibetanen en Chinezen door elkaar.
Onze gids Tenzin weet enorm veel over het bhoeddisme, geschiedenis, cultuur. Hij is 23, slist, heeft flaporen, draagt een petje met daarop zijn zonnenbril en af en toe komen er ineens bizarre wijsheden uit zijn mond ' if you can control your mind, you have no enemies, it's all about controlling your mind. I just love him! Dat geldt overigens voor het hele team dat met ons mee is, wat een lieverds.
De invloed van China is overal merkbaar en tegenwoordig zijn er ook steeds meer gemengde huwelijken. Er zijn veel Chinezen die naar Tibet komen om bv aan de weg te werken, de chinezen staan in het algemeen bekend als harde werkers met genoeg geld. Good marriage stuff dus denken de ongeschoolde Tibetaanse vrouwen....maar na 5 jaar of als de weg klaar is vertrekt het chineze mannetje weer zonder te zorgen voor vrouw en de gemengde kinderen die in die tijd geboren zijn. Niet zo netjes van ze. Er schijnt ook steeds meer discriminatie te zijn van gemengde kinderen, ze zijn niet echt geliefd, treurig.
Meer schrijnend nieuws: jonge Tibetanen krijgen geen paspoort meer, alleen een identiteitskaars, zo ook Tenzin. Reden: de chineze regering wil voorkomen dat tibetanen naar het buitenland gaan en daar misschien wel op het idee van een revolutie komen. Ik vind het echt afschuwelijk, te walgelijk voor woorden. De invloed die China heeft is walgelijk. Toen ik gister de geschiedenis van Tibet even opzocht werd ik er ook weer aan herinnerd dat ook onze geweldige Balkenende zich liet beinvloeden door de chineze regering door vorig jaar de Dalai Lama niet te ontvangen. Balkenende is volgens mij weg nu he....dat is maar goed ook. We vroegen Tenzin hoe hij dacht over de toekomst van Tibet. Hij heeft hoop dat het op een dag weer een vrije staat zal zijn, los van China. Die hoop hebben veel Tibetanen. Hij zei 'India is 200 jaar van de Engelsen geweest en wij zijn pas 50 jaar van de chinezen'. Hoop is het enige wat er is, je mag het niet verliezen maar de tranen rolden over mijn wangen toen hij het zei, want jeetje wat moet er dan nog veel gebeuren.
Dan het fietsen, de eerste dag was gelijk al redelijk pittig, de laatste 20 km onverhard omhoog. Neem daar nog een fris tibetaans tegenwindje bij en een hellingspercentage van 14 en je weet wel hoe laat het is. 'There is a bhudda' dacht ik toen ik het tentenkamp zag liggen. Dag 2 was volgens Tenzin 'easy' , maar na twee uur fietsen heb ik bedacht dat het hier nooit easy zal zijn, simpelweg omdat we heel hoog zitten. Op 4300m ben je continu bezig om je ademhaling onder controle te houden. De flessen zuurstof liggen in de auto:). Dag 3 was de beklimming van de hoogste pas in Tibet, 5300m, om 8 uur op de fietst gestapt en om 5 uur op de top. Het was zwaar!!! Mart en Emil hebben om gezondheidsredenen moeten afhaken, Renee en ik hebben samen gebikkeld. Elke km stoppen om te drinken, niet omdat we dorst hebben want het is 0 graden, maar om de hoogteziekte tegen te gaan. Onderweg gaat het hagelen, sneeuwen, het waait, we zien wegen bewegen en zijn totaal niet scherp meer door de hoogte, maar we hebben het gehaald. Dan nog 20 km dalen, eveneens met hagel en wind. Wat een dag, maar wat een gaaf gevoel!!!
Het landschap is geweldig en het is heerlijk om hier te zijn, wat een mooi land zeg, ongelofelijk gewoon!!! Helaas ben ik nu een beetje ziek, bronchitis, maar tot nu toe wel alles gefietst. De hoeveelheid pillen die ik elke dag neem is onvoorstelbaar, haha, maargoed, het gaat vast allemaal weer over.
Ik ben mijn verhaal weer even kwijt, dat is fijn, want ik zie zoveel dingen de hele dag en ik denk zo vaak 'dat wil ik vertellen' maar dat kan dan niet. Sms kan hier wel goed (alle berichten zijn welkom:)), maar tot 22 mei is er geen internet meer. Leuk om dan weer te lezen wat jullie hebben geschreven, want ondanks dat ik supermoe ben en hier kuchend achter de pc zit maakt dat me heel blij. Tot gauw.
:SMS update:: 15 mei 2010 :
98km bumpy road,mijn organen zijn volledig door elkaar geschud,mijn kont doet ongelofelijk pijn,maar ik zit in de zon op 5000m naast rombuk klooster met uitzicht op de mount everest,echt geweldig!
De laatste dag in Lhasa hebben we het Sera monastery bezocht. Ik vond het er geweldig. Voorheen was Sera een apart dorpje maar doordat Lhasa zich steeds verder uitbreidt ligt het klooster nu aan de stad. Wat er te zien is: debatterende monniken! NOrmaal gesproken is het doodstil in die kloosters maar nu hoorde je al van verre geroezemoes en geschreeuw. De monniken hebben dus een discussie met elkaar, degene die zijn punt wil maken staat en de rest zit op de grond. Om zijn argumenten kracht bij te zetten stapt hij met zijn linker voet naar voren en klapt vervolgens met zijn rechterhand op zijn linkerhand. De zittende monniken lachen soms om de argumenten, of je ziet ze denken 'hey gast, je moet echt met wat beters komen om me te overtuigen' . Al met al een mooi schouwspel, heel wat spannender dan het lagerhuis.
Fietsen door Lhasa is ook leuk, ondanks de vele nieuwbouw leeft de stad wel, veel winkels en mensen op straat. Tibetanen en Chinezen door elkaar.
Onze gids Tenzin weet enorm veel over het bhoeddisme, geschiedenis, cultuur. Hij is 23, slist, heeft flaporen, draagt een petje met daarop zijn zonnenbril en af en toe komen er ineens bizarre wijsheden uit zijn mond ' if you can control your mind, you have no enemies, it's all about controlling your mind. I just love him! Dat geldt overigens voor het hele team dat met ons mee is, wat een lieverds.
De invloed van China is overal merkbaar en tegenwoordig zijn er ook steeds meer gemengde huwelijken. Er zijn veel Chinezen die naar Tibet komen om bv aan de weg te werken, de chinezen staan in het algemeen bekend als harde werkers met genoeg geld. Good marriage stuff dus denken de ongeschoolde Tibetaanse vrouwen....maar na 5 jaar of als de weg klaar is vertrekt het chineze mannetje weer zonder te zorgen voor vrouw en de gemengde kinderen die in die tijd geboren zijn. Niet zo netjes van ze. Er schijnt ook steeds meer discriminatie te zijn van gemengde kinderen, ze zijn niet echt geliefd, treurig.
Meer schrijnend nieuws: jonge Tibetanen krijgen geen paspoort meer, alleen een identiteitskaars, zo ook Tenzin. Reden: de chineze regering wil voorkomen dat tibetanen naar het buitenland gaan en daar misschien wel op het idee van een revolutie komen. Ik vind het echt afschuwelijk, te walgelijk voor woorden. De invloed die China heeft is walgelijk. Toen ik gister de geschiedenis van Tibet even opzocht werd ik er ook weer aan herinnerd dat ook onze geweldige Balkenende zich liet beinvloeden door de chineze regering door vorig jaar de Dalai Lama niet te ontvangen. Balkenende is volgens mij weg nu he....dat is maar goed ook. We vroegen Tenzin hoe hij dacht over de toekomst van Tibet. Hij heeft hoop dat het op een dag weer een vrije staat zal zijn, los van China. Die hoop hebben veel Tibetanen. Hij zei 'India is 200 jaar van de Engelsen geweest en wij zijn pas 50 jaar van de chinezen'. Hoop is het enige wat er is, je mag het niet verliezen maar de tranen rolden over mijn wangen toen hij het zei, want jeetje wat moet er dan nog veel gebeuren.
Dan het fietsen, de eerste dag was gelijk al redelijk pittig, de laatste 20 km onverhard omhoog. Neem daar nog een fris tibetaans tegenwindje bij en een hellingspercentage van 14 en je weet wel hoe laat het is. 'There is a bhudda' dacht ik toen ik het tentenkamp zag liggen. Dag 2 was volgens Tenzin 'easy' , maar na twee uur fietsen heb ik bedacht dat het hier nooit easy zal zijn, simpelweg omdat we heel hoog zitten. Op 4300m ben je continu bezig om je ademhaling onder controle te houden. De flessen zuurstof liggen in de auto:). Dag 3 was de beklimming van de hoogste pas in Tibet, 5300m, om 8 uur op de fietst gestapt en om 5 uur op de top. Het was zwaar!!! Mart en Emil hebben om gezondheidsredenen moeten afhaken, Renee en ik hebben samen gebikkeld. Elke km stoppen om te drinken, niet omdat we dorst hebben want het is 0 graden, maar om de hoogteziekte tegen te gaan. Onderweg gaat het hagelen, sneeuwen, het waait, we zien wegen bewegen en zijn totaal niet scherp meer door de hoogte, maar we hebben het gehaald. Dan nog 20 km dalen, eveneens met hagel en wind. Wat een dag, maar wat een gaaf gevoel!!!
Het landschap is geweldig en het is heerlijk om hier te zijn, wat een mooi land zeg, ongelofelijk gewoon!!! Helaas ben ik nu een beetje ziek, bronchitis, maar tot nu toe wel alles gefietst. De hoeveelheid pillen die ik elke dag neem is onvoorstelbaar, haha, maargoed, het gaat vast allemaal weer over.
Ik ben mijn verhaal weer even kwijt, dat is fijn, want ik zie zoveel dingen de hele dag en ik denk zo vaak 'dat wil ik vertellen' maar dat kan dan niet. Sms kan hier wel goed (alle berichten zijn welkom:)), maar tot 22 mei is er geen internet meer. Leuk om dan weer te lezen wat jullie hebben geschreven, want ondanks dat ik supermoe ben en hier kuchend achter de pc zit maakt dat me heel blij. Tot gauw.
:SMS update:: 15 mei 2010 :
98km bumpy road,mijn organen zijn volledig door elkaar geschud,mijn kont doet ongelofelijk pijn,maar ik zit in de zon op 5000m naast rombuk klooster met uitzicht op de mount everest,echt geweldig!
-
09 Mei 2010 - 18:32
Anne:
Lieve Maaik, heb je avontuur weer bijgelezen. Tjeee dan is Aruba maar saai!!! Accu bijna op. Take care sushi x An -
09 Mei 2010 - 18:35
An:
Dushi bedoelde ik.... -
09 Mei 2010 - 19:28
Elze:
Hey maaik,
leuk weer om te lezen en te zien hoe jij en friends het daar hebben. beterschap! wat een afzien...maar je klinkt happy, you go girl!
liefs el -
10 Mei 2010 - 16:51
Esther:
Prachtige foto's joh! Ik heb net genoten van Brabantse asperges, heeeerlijk! Moet ik ze invriezen voor je?? Het seizoen is net voorbij als je terug komt ;-) -
12 Mei 2010 - 18:15
Meera:
moest even inhaalslag maken op je reisverslagen, maar leuk leuk leuk!!!
hou je taai en ik zie dat je over 30 dagen weer terug bent, daar kijk ik naar uit.
Je bent toch wel erg ver weg, ook al is internet nu ideaal.
x -
13 Mei 2010 - 12:30
Monika:
Heb je gesmst, uitprobeersel, kan me niet voorstellen dat je dat echt ontvangt, dus voor zekerheid nog een bericht. Wow, wat goed van je zeg, zit hier met tranen van trots achter de computer. Wat een prestatie, je bent een superstoer wijf.
You go girl, doe voorzichtig met die bronchitis, en geniet! hoop dat alles goed met je is verder, veel liefs en kussen, M. -
14 Mei 2010 - 17:36
Helen:
Wat knap zeg zo hoog! En zonder lekke banden?
Take care ; )
Helen -
16 Mei 2010 - 11:03
Liselotte:
Boemberdeboemboemberdeboemboemberdeboem....shakem'
x -
16 Mei 2010 - 11:59
Naooms:
Oehoe wat heb ik een stoer vriendinnetje! Ben heeeeel trots op je Maaik, wat een overwinningen allemaal en niet alleen van helling percentages en de hoogte ;-) Ai ja Tibet en China....kan me heel goed voorstellen dat het erg aangrijpend is. Hele dikke kussen op je lieve snoet! -
16 Mei 2010 - 17:36
Leontien:
(poging 2; al mijn hartekreten van 5 min geleden gingen verloren omdat ik mijn naam niet had ingevuld, grmpf)
Wow uberbikkel, ik vind je verhalen te gek. Heb alles lekker in een tuk doorgelezen. Lach en huil met je mee. Wat fijn dat je het zo frequent en uitgebreid met ons deelt.
Wat worden jullie getest zeg; mind, body and soul.
Jemig de pemig!
Zorg goed voor jezelf nu. Als je hier was had ik je Surinaamse pastei a la David gevoerd voor wat extra energy boost. En een goed glas prosecco ;)
Ik ga je mailen. Beterschap meisje, ik denk aan je.
Dikke pakkerd uit A'dam - xxx Leon10
-
16 Mei 2010 - 18:50
Kat:
Everest. Wow!! Dat is wel een geschuffeld darmpje waard.. :-)
x -
18 Mei 2010 - 11:02
Astrid Meijer:
Hallo Maaike
Ik vind je verslagen van de vakantie hartstikke leuk om te lezen. Wat maak jij veel mee. Mijn zoon en schoondochter zijn vorig jaar ook in Tibet geweest, niet zo avontuurlijk als jij op de fiets, maar zij hadden het ook geweldig. Nog heel veel plezier.
Groet
Astrid -
19 Mei 2010 - 19:31
Hélène:
Ha Maaike,
Even 2 weekjes vrij, waarvan 1 week gewandeld op Madeira, niet zo spectaculair als jouw prachtige Tibet tocht, maar toch ook erg de moeite waard.
Het debating hebben wij in Xiahe bij de geelhoed monniken gezien, inderdaad schitterend om te zien. Er komen weer veel herinneringen boven.
Je moet trouwens op het werk maar een fototentoonstelling maken, je foto's blijven prachtig!
Blijf je verbazen en genieten.
Hier in Ned gaan we richting de pinksteren die gelukkig redelijk goed van temp. lijken te worden.
Heel veel groetjes,
Hélène -
22 Mei 2010 - 19:54
Femke:
Hey Maaike,
Jeetje wat knap dat je het gehaald hebt samen met Renee! Wel goed voor jezelf blijven zorgen hoor. Bronchitis is niet echt fijn. Ik ben echt weer ontzettend onder de indruk van jullie foto's en verhalen. Het moet echt heel bijzonder zijn om daar zo hoog te zitten; op het dak van de aardbol.
Hier begint het een beetje mooier weer te worden. Lekker sporten, maar natuurlijk niet te vergelijken met jullie. Vandaag mijn trouwjurk afgepast! Ze gaan hem nu op maat maken en dan mag ik hem ophalen!!!!
Liefs Femke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley