708
Door: Maaike
Blijf op de hoogte en volg maaike
28 Maart 2010 | India, Shiliguri
De laatste dagen in Bhutan zijn voorbijgevlogen. Vanaf Trashigang ongeveer 2 uur met de auto gereden, net voorbij de Khardung la pas weer op de fiets gestapt, afwisselend dalen en stijgen naar het dorpje Narphu. Dat stelde niet al te veel voor, stuk of 12 huizen, wat winkeltjes die allemaal hetzelfde verkopen en vooral veel rondhangende mensen die 'bitternut' zitten te kauwen. Bitternut is een ranzig soort nootje die gegeten wordt met een blad erom heen, je wordt er een beetje high van, of 'lekker warm' zoals onze gids het noemt. Het stinkt enorm en die rode smoel die je ervan krijgt maakt het er ook niet echt charmanter op. Maar zo'n heel dorp zit dus te kauwen. Het maakte me wat treurig, zo weinig levenslust. Tent op gezet aan de rand van het dorp, naast de 'sloppenwijk' van Narphu. De armoede raakte me, het was mistig, vochtig, geen kleur te bekennen en dan al die krakkemikkige huisjes. De koning probeert de armen wel te helpen door ze stukjes land te geven, maar dat leek mij hier nog niet echt genoeg. Het contrast was me even te groot toen wij met een laptop voor onze tent zaten de tocht door sikkim uitstippelend terwijl we uitkeken op de 'sloppenwijk'. Confronterend.
' s Avonds bij de plaatselijke bar wat gedronken met gids en driver en ons eigen eten opgewarmd, was leuk. We lagen er om half 8 in en Mart snurkte na 5 minuten al: ).
Het laatste traject naar Samdrup Jonkar, beetje stijgen maar vooral veel dalen op een niet al te beste weg, 60km trillen, remmen en je goed vasthouden dus. De mist was overal dus weinig uitzicht, goed voor de meditatie zullen we maar denken. Onderweg veel wegwerkzaamheden, die voornamelijk door indiers worden uitgevoerd. De mist, de slechte weg, de indiers, het was een rare sfeer. Af en toe even wachten tot we er door mogen wat mij betreft hilarisch: 3 vrouwen kmen aan op de fiets in een regenpak, met helm op. Een kleine 10 arbeiders kijken ons vol verbazing aan als we alledrie onze fiets op onze schouders nemen en kordaat over de stenen stappen, dwars door de prut. Ben dan zo benieuwd wat ze denken.
Een ding wat ik niet begrijp s het enorme aantal indische arbeiders, terwijl de werkeloosheid onder de Bhutanese jeugd vrij hoog is. Onze gids zei daarover datde Bhutanezen liever werkloos zijn dan dat ze een 'zwarte' baan hebben. Er is hier geen uitkeringssysteem dus als je geen werk hebt ben je afhankelijk van je ouders . Ook in het hotel in Samdrup Jonkar zijn alle schoonmaaksters indisch, rare wereld.
Samdrup Jonkar is een grensplaats, al een beetje india eigenlijk. Onze fietsen zijn bij de plaatselijke carwash flink onder handen genomen, want ze waren onherkenbaar na 60 km door de modder.
Aan het einde van de middag loop ik nog even het dorp in, toch nog wat Bhutanese vriendelijkheid; als ik een fles water koop biedt de verkoper me een stoel aan en ik kom even bij met een gezellig gesprekje, en als ik even later naar Nederland bel word tijdens het bellen een kop thee met een stuk meloen geserveerd, leuk vind ik dat.
Nu in India, morgen vertrekken we naar Mirik, wordt pittig met bagage, maar we zullen het zien. De fietsen zijn er klaar voor, nu ik nog. Na Mirik door naar Darjeeling, tot later dus!
' s Avonds bij de plaatselijke bar wat gedronken met gids en driver en ons eigen eten opgewarmd, was leuk. We lagen er om half 8 in en Mart snurkte na 5 minuten al: ).
Het laatste traject naar Samdrup Jonkar, beetje stijgen maar vooral veel dalen op een niet al te beste weg, 60km trillen, remmen en je goed vasthouden dus. De mist was overal dus weinig uitzicht, goed voor de meditatie zullen we maar denken. Onderweg veel wegwerkzaamheden, die voornamelijk door indiers worden uitgevoerd. De mist, de slechte weg, de indiers, het was een rare sfeer. Af en toe even wachten tot we er door mogen wat mij betreft hilarisch: 3 vrouwen kmen aan op de fiets in een regenpak, met helm op. Een kleine 10 arbeiders kijken ons vol verbazing aan als we alledrie onze fiets op onze schouders nemen en kordaat over de stenen stappen, dwars door de prut. Ben dan zo benieuwd wat ze denken.
Een ding wat ik niet begrijp s het enorme aantal indische arbeiders, terwijl de werkeloosheid onder de Bhutanese jeugd vrij hoog is. Onze gids zei daarover datde Bhutanezen liever werkloos zijn dan dat ze een 'zwarte' baan hebben. Er is hier geen uitkeringssysteem dus als je geen werk hebt ben je afhankelijk van je ouders . Ook in het hotel in Samdrup Jonkar zijn alle schoonmaaksters indisch, rare wereld.
Samdrup Jonkar is een grensplaats, al een beetje india eigenlijk. Onze fietsen zijn bij de plaatselijke carwash flink onder handen genomen, want ze waren onherkenbaar na 60 km door de modder.
Aan het einde van de middag loop ik nog even het dorp in, toch nog wat Bhutanese vriendelijkheid; als ik een fles water koop biedt de verkoper me een stoel aan en ik kom even bij met een gezellig gesprekje, en als ik even later naar Nederland bel word tijdens het bellen een kop thee met een stuk meloen geserveerd, leuk vind ik dat.
Nu in India, morgen vertrekken we naar Mirik, wordt pittig met bagage, maar we zullen het zien. De fietsen zijn er klaar voor, nu ik nog. Na Mirik door naar Darjeeling, tot later dus!
-
28 Maart 2010 - 08:47
Esther:
Ha die maaike,
Wat heerlijk om jullie avonturen te lezen! Blijf je verwonderen, zoek de grenzen op (letterlijk ook ;-) en GENIET! Kus van mij -
28 Maart 2010 - 10:20
Kat:
Succes meis, lijkt me moeilijk om de leegte te zien.. Brrr.. Ik hoop dat je in India de volledigheid van de mensen mag zien..
x -
28 Maart 2010 - 13:37
Hélène:
Ha Maaike,
Wat een geweldige prestatie hebben jullie toch geleverd in Bhutan.Petje af! Begint je achterste al te wennen? Werkt de creme uit Gouda? Op internet nog eens gezocht naar geg. over Bhutan. Heel leuk. Op nu naar de volgende etappe.
Hier in Ned. maken we ons op voor de Pasen, overal paaseieren en veel geel. De natuur doet nu gelukkig ook goed mee. Heerlijk.
Jullie veel sucees op weg naar Darjeeling.
groetjes Hélène -
28 Maart 2010 - 16:04
José:
Ha Maaike,
Net even een inhaalslag gemaakt en, terug uit Spanje, al je verhalen van de laatste 14 dagen gelezen. Bijna jammer dat Bhutan er alweer op zit, lijkt me,al ben je vast alle idee van tijd inmiddels kwijt. Het verlies van controle heeft soms ook z'n voordelen, zeker als je zo heel ver weg van alles bent. Ineens is het belangrijkste of de fiets en het lijf het blijven doen. Dat is nog eens iets anders dan de GZ-opleiding. Grappig, dat jongetje dat de naam van je fiets vroeg. Heb je er al een? Ik vind wel dat je een fototentoonstelling moet verzorgen in ons prachtige gebouw. Alleen...laat die penissen maar zitten. Het blijft Gouda.
Hier breken de goede tijden aan: het was leuk om thuis te komen en alle narcissen in de knop te zien. Hoera: zon! extra vrije dagen,lente!!
Een goede reis naar Darjeeling, geniet vooral. Ben benieuwd naar de thee daar!
groet, José -
28 Maart 2010 - 17:16
Meera:
Ben er eens goed voor gaan zitten, om eens al je verhalen door te lezen.
Vind je verhalen erg leuk!
Wat een kilometers naar boven en naar beneden, al die indrukken, mensen, bezienswaardiheden, emoties.
RESPECT!!!
Lieve Maaike.
Doe voorzichtig en ik kijk uit naar je volgende verslag.
x -
28 Maart 2010 - 18:30
Adriaan:
Haai Maai,wat lees ik hier nu,je fiets opgepakten over de opgebroken weg gelopen zonder die arme wegwerkers een handje te helpen?
Ook zie ik een temperatuur varschilletje,kijk je uit?
Zorg dat jullie genoeg en op tijd drinken.
O ja,kun jij ze daar een voorstel doen om de plaatsnamen te nummeren,ik word een klein beetje verward van
die namen.
Tot schrijfs;Hendrik -
28 Maart 2010 - 19:37
Mama:
Wat klinkt dat allemaal weer spannend Maaike en dat in die bloedhitte.
Hebben jullie nu ook een gids mee ,is mij niet helemaal duidelijk. Hoop dat je nog vaak een kopje thee aangeboden krijgt maar ik neem aan dat jullie voldoende water meenemen liefs -
28 Maart 2010 - 19:52
Sam:
Hi Maaike,
Eindelijk wat van je verhalen gelezen, erg leuk om te lezen! Wat een super reis ben je aan het maken, ik ben jaloers op je hoor. Hoop dat jullie nog veel mooie dingen en mensen tegenkomen, maar dat zal vast en zeker gebeuren. Geniet ervan en take care, Liefs Sam
ps we hebben vanmiddag de bekerfinale gewonnen :) -
30 Maart 2010 - 16:59
Jolanda:
Lieve Maaike,
Wat fijn dat wij in Nederland een beetje kunnen meegenieten van jouw reis :-)
Leuk om te lezen dat je zo geniet (ook al is het soms zwaar)! Ik kijk uit naar een volgend verslag.
Dikke kus, Jolanda -
30 Maart 2010 - 17:47
Sarah:
Wauw! wat hebben jullie al veel gedaan en gezien. Bizar altijd dat je zooo ontzettend veel meemaakt in zo'n korte tijd! Is je cursus al van pas gekomen onderweg? ;)
Geniet van alles!!
Groetjes! -
30 Maart 2010 - 19:07
Karen:
Ha Maaike, ik ben onder de indruk!!! Wat leuk om je verhalen te lezen. Werd meteen groot fan van Bhutan. (wel goed voor mn beeldvorming dat je ook nog wat mindere puntjes noemde). Maar wat een kilometers zeg... en dan berg op! Wij zijn vorige week een weekje naar Texel geweest, helemaal naar de vuurtoren gefietst ;-) Ook leuk hoor!
Vandaag vond ik in mn postvak je lieve kaart, bedankt! Hier verder alles ok, lente is altijd fijn. Succes weer op de fiets, ben benieuwd naar je verdere verhalen, ik blijf je volgen!
Liefs!
Karen
-
31 Maart 2010 - 06:13
Femke:
Hey Maaike!
Ik hoop dat de mist weer een beetje optrekt en dat jullie een goed zicht zullen hebben als jullie voor het eerst met bagage gaan fietsen. Zet 'm op Dames!!!!!
Liefs Femke -
09 April 2010 - 14:40
Joep Dingemans:
Hoi Maaike en Renee,
Wat leuk om dit nu te lezen. Wij (Colien en ik) vertrekken aanstaande zondag (11 april) naar Bhutan om .....er van West naar Oost te fietsen. Ik kom al helemaal in de stemming als ik je verhalen lees en ben benieuwd hoe onze ervaringen zijn. Jullie in ieder geval veel fietsplezier. -
24 April 2010 - 17:33
Naooms:
Wat een snoepjes die kindjes op een rijtje haha! Rare wereld heh.... maar niet te lang over nadenken. Ik mis je!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
